Galopuj Z Nami - Końskie RPG

Ballada

Stroma, wysoka, zwykle pokryta śniegiem góra. Jest tu zwykle dość zimno. Nazwano ją tak ponieważ największym zagrożeniem tutaj jest lawina dlatego jeśli ci życie miłe trzeba do siebie szeptać. Górę Szepczących nazywa się inaczej po prostu Lawiną.

//ha, miałam wenę xd//

Hopeless

Szła powoli mozolnie pod górę brnąc po kolana w lodowato zimnym śniegu i kiwając się z boku na bok ze zmęczenia.

Aravel

Siwy ogier wspinał się bezszelestnie na tę jakże dziwną i sporych rozmiarów górę. Delektował się ciszą, której ostatnio tak mu brakowało. Zresztą, jemu zawsze brakowało ciszy. W oddali zobaczył sylwetkę innego konia. Przystanął na chwilę, by po kilku sekundach ponownie ruszyć na szczyt. Nie wiedział po co się wspina. Po prostu szedł.

Hopeless

Nie potrzebowała odwracać głowy by wiedzieć że ktoś się zbliża. Pograżyła się głęboko w myślach. Myślała o tym że może gdyby głośno krzyknęła spadła by lawina i ja pochłonęła.

Aravel

Obrawszy nieco łagodniejszą drogę, był mimowolnie bliżej konia. Z tej odległości nie miał najmniejszych wątpliwości, że to klacz. Kiedy niemal się z nią zrównał, kiwnął spokojnie głową. Spojrzał nań pustymi oczyma i podążał dalej.

Hopeless

Odwróciła łeb brawurowo w jego stronę co sprawiło że jej grzywa przesłoniła jej oko. Odkiwnęła mu głową z równie pustym wzrokiem. Westchnęła i odwróciła głowę. Milczenie i pustka...

Aravel

Przekrzywił nieco łeb i przeniósł zmęczony życiem wzrok przed siebie. Przy każdym kroku bujał się delikatnie na boki, jakby każdy kolejny krok dokładał ciężaru jego ciału.

Hopeless

Kątem oka obserwowała wspinającego się dalej ogiera. Zastanawiała się czy ma jakiś cel w tym wspinaniu się pod gorę co na pewno nie było łatwe.

Aravel

Dotarł po wielu morderczych minutach na szczyt góry. Spojrzał z wysokości na klacz, którą spotkał. Lubił robić rzeczy, które nie dawały efektów. Lubił pracować nad własną wytrzymałością.

Hopeless

Spojrzała w górę na ogiera, i okazało się że on też na nią patrzy. Parsknęła obojętnie i dla zabicia czasu zaczęła się wspinać na szczyt.Zbocze było strome i jej kopyta ślizgały się na śniegu i lodzie.

Aravel

Śledził wzrokiem każdy jej ruch. Była coraz bliżej. Ciekaw był tylko czy wspina się tak jak on, dla samego wspinania czy może ze względu na niego... Tak, miewał dziwaczne przypuszczenia.

Hopeless

W końcu dotarła na sam szczyt. Wyminęła z zimną obojętnością konia i stanęła niedaleko niego obserwując widok na okolicę.

Aravel

Spojrzał na klacz kątem oka, aby po chwili przenieść wzrok na jakiś punkt na horyzoncie. Nagle zerwał się zimny wiatr i owionął pysk Aravela. Parsknął z dezaprobatą, gdyż nie było to zbyt przyjemne uczucie...