Galopuj Z Nami - Końskie RPG

Ballada

Wyglądało na to że Ballada tez się nad tym zastanawiało ale porzuciła te rozważania gdyż całkiem nieoczekiwanie zagwizdała wesoło pod nosem akompaniując sobie machnięciami ogona.

// nie miałam weny xD//

Dashuri

Zaczęła nucić sobie pod nosem z czasem coraz głośniej. - Co ja znowu robię?! - Warknęła raczej do siebie, niż do Ballady. I znowu musiała używać swojego biednego i zmęczonego gardełka, które pomimo, że nic mu nie jest nie lubi mówić. /x D/

Ballada

Zaśmiała się i powiedziała wesoło - Nie wiedziałam że mam aż taki wpływ na konie. - powiedziała.

Dashuri

Uśmiechnęła się delikatnie, ledwo widocznie, ale jednak. Po chwili jej twarz zrobiła się całkowicie poważna. - Gdybyś tylko nie zaczęła gwizdać... - Mruknęła powstrzymując się od śmiechu. Oczywiście wychodziło jej to przynajmniej genialnie i żaden koń nie byłby wstanie rozpoznać, że ma ochotę się roześmiać, albowiem nawet kąciki jej pyska nie unosiły się do góry.

Ballada

Zaśmiała się i zamiast przestać zaczęła gwizdać znowu wesoło i głośno z ślepiami iskrzącymi się od radości.

Dashuri

Gdy tylko zauważyła jej oczy, wybuchła delikatnym, opanowanym chichotem, albowiem dłużej nie umiała w sobie dusić śmiechu. Uspokoiła się i uśmiechała się delikatnie... Tak, ta klacz ma coś w sobie co chyba każdego rozbawi.

Ballada

Uśmiechnęła się jakby odniosła zwycięstwo.Z szerokim uśmiechem i wciąż z tym wyrazem w oczach gwizdała dalej chociaż ciszej.

Dashuri

Przestała się uśmiechać, jej usta nie były do tego przyzwyczajone. - Dosyć już, ok? - Parsknęła do niej bezbarwnym głosem. Bywa i tak. Zamknęła więc oczy, żeby nie wiedzieć klaczy. Nie chciała znowu się śmiać to poprawiało jej humor czego tak nie lubiła.

Ballada

Zaśmiała się. Naprawdę, czy ta klacz oczekiwała że przestanie? Ballada była uparta i kochała robić rzeczy na przekór innym. - Śmiech to zdrowie. i otwórz oczy bo się wywalisz! - zakomenderowała i znów zaczęła gwizdać lecz już znacznie ciszej.

Dashuri

Tym razem śmiać jej się nie chciało, Bogu dzięki. Zaczęła sobie nucić pod nosem, żeby tylko zagłuszyć jakoś gwizdanie Ballady. Normalne gwizdanie było ok, ale nienawidziła takiego sposobu gwizdania w jaki gwizdała klacz. W końcu nie wytrzymała, jej nucenie w ogóle nie pomagało. - Zamilcz! - Powiedziała, niemal krzycząc, zbulwesowana.

Ballada

To wywołało kolejną salwę śmiechu. Zaprawdę, zaprawdę nie wiesz z kim masz do czynienia. - powiedziała w myślach Ballada. Przestała gwizdać za to przyszedł czas na operę - zaczęła nucić głośno , piskliwie i fałszywie jakąś melodię. I robiła to specjalnie.

Dashuri

Podeszła do pobliskiego drzewa, zamknęła oczy i uderzyła najmocniej, jak to było w miarę bezpieczne, jak mogła w drzewo. - Błagam!! - Szepnęła i zaczęła zsuwać się po drzewie. W tym do jej genialnej głowy, wpadł genialny pomysł. Zemdlała...

Ballada

Ucięła ten okropny rzępol patrząc na omdlałą klacz. Była prawie pewna że udaje, bo przecież nie mogła zemdleć od walenia głową w drzewo. Podeszła jednak do niej ostrożnie i równie delikatnie szturchnęła ją kopytem.

Dashuri

Poczuła szturchnięcie, jednak dalej udawała, że zemdlała. Po chwili zrozumiała co klacz może zrobić jeśli sama się nie 'ocknie'. Czym prędzej otworzyła oczy i z krzykiem 'ŁAAA!!' zaczęła machać nogami jak szalona tak, że Ballada nie mogła się nie przestraszyć. KAŻDY by się przestraszył. Oczywiście miała też swoją drugą wersję: udawać omdlenie, żeby klacz się przestraszyła, że coś jej naprawdę jest, ale stwierdziła, że klacz z pewnością w jakiś sposób obleje ją wodą, aby się ocknęła. Brr. Aż ciarki po niej przeszły na samą myśl o tym. Tak, to zrozumiała chwile przed tym jak nastraszyła klacz. Zachowała się tak.. Dziwnie? Nie w jej stylu, no ale przeżyje. - Oblałabyś mnie wodą, gdybym sama się nie 'ocknęła'? - Zapytała ze strachem w oczach, albowiem klacz to jeszcze mogła zrobić, a ciekawość była większa, żeby przezwyciężyć logikę. No tak! Dała jej podpowiedź. Z racji iż nie mogła znieść tego jaka jest głupia podniosła się i uderzyła z ogromną siłą w to drzewo w które uderzyła przed chwilą. Tym razem nie zważała na to czy zemdleje czy rozbije sobie głowę czy zaboli to niemiłosiernie mocno. Jej szczęście, czy może raczej pech, chciał żeby ona akurat zemdlała, zobaczyła gwiazdki i upadła głucho na ziemię, potem była już tylko czerń. Jednak jeszcze chwile przed uderzeniem modliła się, aby tylko nie zemdlała, albowiem wiedziała, że ocknie się mokra.

/ miałam wenę. x DD /

Ballada

/widzę i kwiczę/

Przestraszyła się tylko na moment a jednak przybrała pozycję obronną jak dobrze naoliwiony mechanizm. Po czym zaczęła się śmiać , śmiać aż była bez tchu . Potem klacz znowu zemdlała. Starając się zostawić ewentualność obudzenia jej za pomocą wody na później podeszła do niej i szarpnęła mocno za grzywę by się ocknęła.
Tak się kończy walenie głowa w drzewo. - powiedziała.